” ကင်ညာမြေပေါ်က ပန်းရိုင်းတစ်ပွင့်” ————————————— ဒေသဥတုရာသီရဲ့အစဉ်အလာအရ “ကင်ညာ”ဟာ ပူပါတယ် ဝါကျင်ကျင် ပြစ်ခဲခဲ ဆေးသားတွေ ချယ်သထားသလို ပြန့်ကျဲနေတဲ့ အသွေးအရောင် နယ်နမိတ် ထူထူမည်းမည်း မြေသားကန္တာရတွေကြားက တိုးထွက်လာတဲ့ ပန်းရိုင်းတစ်ပွင့် (ခရစ်နှစ် ၁၉၄၀ ဧပြီလလယ်) အလယ်ပိုင်းကုန်းမြေမြင့်” ညေရီ”မှာ ရဲရင့်ထက်မြက်လှပစွာ ဖူးပွင့်ခဲ့ပါတယ် သူ့နာမည် “ဝမ်ဂါရီ မတ်ထိုင်း”တဲ့။ ကင်ညာဒေသရဲ့ ကျေးလက် မြို့ပြမြေပုံပေါ်မှာ သူ့နံရိုးတွေ စိုက်ထိုးပြီး သူ့သွေးနဲ့ ထုဆစ်ပုံလောင်း သစ်ပင်နဲ့ကမ္ဘာကြီးကို ကယ်တင်ဖို့ လိုတဲ့အကြောင်း သက်သေပြခဲ့သော “ဝမ်ဂါရီ မတ်ထိုင်း”။ လွတ်လပ်ပြီး တရားမျှတဲ့ ဗုံတီးသံ မြေပြင် သစ်ပင်တို့ရဲ့ ရှင်သန်ခွင့် ဣထ္ထိယလိင် ရပိုင်ခွင့်နဲ့ လုံခြုံ ငြိမ်းချမ်းရေး သဘာဝတရားရဲ့ စိမ်းလန်းခြင်းရသ များစွာသော အခြေခံအကြောင်းအရာတို့အတွက် […]

ကျွဲကော်ကိုင်း မျက်မှန် ပင့်ပြီး တမြို့လုံးကို ကျော်ကြည့်လိုက်ရင် မာဖလာအတိုင်းနွေးဆဲသွေးဟာ မြောက်အရပ် ရင်ပြင်တခွင် ခဲမသွားခဲ့ဘူး ယုံကြည်သူတွေအတွက် ပုံပြင်ထက် ပိုခဲ့တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေ သူ့အကြောင်းကစလို့ နောက်ဆို ရှိခဲ့တဲ့ အရာတွေကိုပဲ အိပ်ယာဝင်ရင် ပုံပြင်အဖြစ်ပြောရတော့မယ် သောက်လက်စ စီးကရက်ရယ် မက်မွန်ပင်တန်း မြူခါးခါးများရယ် ပြန်ပြန်ရစ်ပြီးကြည့်ရတဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းများလို နှင်းတွေကျပြီးနောက် သူဟာ မရှိတော့ပါဘူး သူရှိခဲ့တယ်ဆိုတာ တတောလုံး တတောင်လုံး တလမ်းမလုံး ဝေခိုးနေတဲ့ နှင်းတွေပါပဲ။။ ရွှေကြယ်မိုး နိုဝင်ဘာ၊ ၂၀၂၁

ရာသီဥတုအကြောင်းနားမလည်တော့ ကိုယ့်ကအမြဲတန်းအအေးမိ ကိုယ်ပဲအမြဲတန်းနာဖျား မနက်ဖြန်တနင်္လာနေ့တဲ့ မိုးရွာနိုင်သေးလား ထီးတစ်ချောင်းထက် ကိုယ်ကပိုစိုတယ် အဲဒီထီးတစ်ချောင်းထက် ကိုယ်ကစိတ်ပူတယ် ။ #အိုဇုန်း ၃၁.၁၀.၂၀၂၁

ရောင်​နီလာ မနက်​ခင်း အသက်​သွင်းဖို့ ​လေကိုဆန်​ ။ ငှက်​က​လေး​တွေ တိုးတိုးဖွဖွ နိုးထရှင်​သန်​ ။ ​နေ့သစ်​တိုင်း အချိန်​မှန်​ တိမ်​ယံကို ​ဖောက်​ထွင်း။ ​သူတို့ဓ​လေ့ သူတို့ဘဝနဲ့ ​လောကကမ္ဘာ မကျရှုံး​အောင်​ အလှဆုံးဖန်​ဆင်း ။ ​နေ့ ည​တွေ အ​အေးကဲ ​သွေးခဲမတတ်​ ရာသီဆို ။ ငှက်​က​လေး​တွေ အချိန်​​ကောင်​း အိမ်​​ပြောင်းဖို့လို ။ တစ်​​နေရာမှ တစ်​​နေရာကို ​ဆောင်းခိုရန်​ အလည်​သွား ။ အ​အေးဒဏ်​ကို မခံရဲလို့ ပျံဝဲကာ အသိုက်​​ပြောင်းကြတဲ့ ​ဆောင်းခိုငှက်​များ ။ ခရီးစဉ်​ တစ်​​လျှောက်​လုံး ​နောက်​ဆုံးအထိ အားမာန်​ချီ ။ မိုင်​များစွာ မ​ကြောက်​မရွံ့ ​နောက်​မတွန့်ပြီ ။ ​ဆောင်းခိုငှက်​ အမျိုးအမည်​ ဇလုပ်​နီ ကြိုးကြာငှက်​ ။ ဇလုပ်​ပြာ […]

* မြစ်တစ်သွယ်ကို ချစ်တယ်ဆိုသည့် ထိုထိုစကား ဖန်ဖန်ကြားရ နားဝသကာ ချိုမြိန်စွာလည်း…။ * မြစ်ရေပြင်၌ ပုံအောတိုက်အောင် အမှိုက်ပေါလော ဘယ်သူမျှော ။ * သန့်သောမြစ်ရေ ညစ်စွန်းလေအောင် ကောင်သေပုပ်ပွ ဘယ်သူချ ။ * သန့်သန့်စင်စင် မြစ်ရေပြင်ဝယ် ကျင်ငယ်ကျင်ကြီး ပုပ်ယိုစီးကို တားဆီးမဝံ့ ဘယ်သူစွန့် ။ * စက်ရုံညစ်ကြေး ဓာတုဆေးနှင့် ဘေးထွက်သောင်းပြောင်း ဤမြစ်ကြောင်းမှာ မြောင်းသွယ်စွန့်ထုတ် ဘယ်သူလုပ် ။ * မြစ်တစ်သွယ်ကို ချစ်တယ်ဆိုသည့် ထိုထိုစကား နှုတ်ထွေပြားကို နားရှိ၍သာ ကြားရပါလည်း သာဓုခေါ်ရေး အလှမ်းဝေး ။ ယုံရခက်ခက် ရှက်လှသေး ။ ။ ချစ် စု အောင်

အညာမြေ တမာတွေ စီရီတန်းလို့ သာစခန်း ပင်ခြေစုံမှာကွယ် ခိုလှုံကာ အပူဒဏ်ကိုဖြင့် တွန်းလှန်ကာပေး။ အနာဂတ် အညာတွက် တမာတန်းတွေ ရှည်သက်တမ်း ပုံထင်အောင်လို့ကွယ် ကြံဆောင်ကာ ရည်မျှော်တွေးပါလို့ သစ်ပင်ကို ချစ်ခင်တတ်ပါမှ မြတ်နိုးမယ်လေး။ မောင်ခန့်(မြန်မာစာ)

မိုးကိုမောင်းထုတ် ဆောင်းသရုပ်ထဲ နှင်းအကွဲမှာ မင်းလဲ(လည်း) ငါ့ရှာ ငါလဲ(လည်း)မင့်လွမ်း ပြန်ဆုံခန်းကို တောပန်းမွှေးရီကြိုပါစေ…   မောင်စိန်ဝင်း(ပုတီးကုန်း)