ဗောဓိပင်စောင့်လို့
ကာတွန်း – အဲမုခ
မိသားစုသစ်ပင်
မိစုံဖစုံမရှိ အရာရာ မစုံလင်တော့လို့ ငါ သစ်ပင် စိုက်တယ် အရိပ်ဝေနေတာကြည့်ပြီး ငါ့အဖေလို ခံစားလို့လည်း ရတယ် ငါ့အမေကို ကူတွဲပြီး အရိပ်ထဲ ထိုင်နေလို့လည်း ရတယ် အပွင့်ကလေးတွေ ပွင့်ရင် ညီမလေးရေလို့ အော်ခေါ်လိုက်မယ် သစ်စေ့ကလေးတွေကတော့ ငါ့ ညီလေးပေါ့ မိသားစု ပြန်စုံလင်ဖို့ ငါ သစ်ပင်စိုက်ပါတယ်။ ။ ………… လူနှင်းချို-မတ္တရာ
အဆင်ပြေပါစေ ကမ္ဘာကြီးရေ…
++(အဆင်ပြေပါစေ ကမ္ဘာကြီးရေ … ပြန်စိမ်းလန်းဖို့အတွက် အချိန်ယူစေ.. မကြာခင်ပြန်ဆုံမယ် ကမ္ဘာ ကြီးရေ… ပြန်လည်နလန်ထဖို့အတွက်ကွာ..သင်လည်း နားဖို့လိုမှာ…၊ အဆင်ပြေပါစေ ကမ္ဘာကြီးရေ.. ပျက်စီးခဲ့ ရသမျှ ပြင်ဆင်စေ..မကြာခင် ပြန်ဆုံမယ် ကမ္ဘာကြီးရေ.. ဒါဟာ ငါတို့အမှားကြောင့်သာ ငါတို့ရတဲ့ ကံတရား…) ×× သမိုင်းတလျှောက် ငါတို့လွန်ကျူးခဲ့သမျှ.. သင် ခါးစီးခံခဲ့ရတာပါ.. ပူလောင်ရင်း..ဖောက်ပြန်ရင်း ဝမ်းနည်းစွာ…×× မပြေး..ဘဲ ငါတို့တွေ ဝေးရတာ.. အေးဆေး.. ပြန်တွေ့ကြမှာပါ.. ဒီအချိန်တော့ အားယူရင်း နားဦးကွာ… ++(အဆင်ပြေပါစေ ကမ္ဘာကြီးရေ….………………………………………………………………………………) ×× အခိုက်အတန့်.. ငါတို့ငြိမ်သက်ရတာ.. အလိုက်အထိုက်..ဖြတ်သန်းရမှာပါ… ကံကိုတော့ အပြစ်ပုံ မချလိုက်နဲ့ကွာ…×× သမိုင်းတစ်လျှောက်.. ငါတို့ ဖျက်စီးခဲ့သမျှ..အထိုက်အလျှောက်..ပြန်ခံကြရမှာပါ.. မျက်နှာ လွှဲ ခဲတွေ ပစ်ခဲ့ကြသမျှ… ++(အဆင်ပြေပါစေ ကမ္ဘာကြီးရေ…………………………………………………………………………………) ××(အချိန်က […]
ပန်းဝင်စား
ပျားပိတုံးတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်နေရုံနဲ့ ရှေ့မကြည့်နောက်မကြည့်ပြောတာမဟုတ်ဘူး လတ်ဆတ်လန်းဆန်း လှပမွှေးမြပြီး ထူးမြတ်တဲ့ဖြစ်တည်နေပုံက တအားအနုစိပ်သိမ်မွေ့တယ် ဆွဲညှို့ဖမ်းစားတတ်တဲ့ရောင်ခြယ်ဆဲလ်တွေ ရွှေမျက်ပါးလိုအပြားခတ်တဲ့ပွင့်ချပ်တွေ ဝတ်မှုန် ဝတ်လွှာ ဝတ်ဆံ ဝတ်ရည်တွေနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ပန်းဖြစ်နေတဲ့ကျက်သရေလေး ကြယ်တွေဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် ရင်ခွင်ထဲထိုးဆင်းဝင်လာသလို လမင်းအစင်းစင်း နှင်းအဆက်ဆက် ပွင့်လက်ထိန်သာရွှေစင်မျက်နှာလေး ပန်းဘဝကလာပြီးပန်းဘဝကိုလားမယ့် ဘဝဆက်တိုင်းပန်းဖြစ်နေတော့မယ့် အရိုက်အရာလေး မာနကိုဆူးလိုချွန်ထားပြီး အလှတရားတွေပန်းလိုရွှန်းလင်းတဲ့ ယမင်းပျိုလေး အကြည့်ကပန်းလိုနူးညံ့သလောက် ရှက်သွေးကလည်းပန်းရောင်ခြယ် ယဉ်မူသွယ်ဖြာ ချိုစင်မျက်နှာလေး မခူးရက်အောင်လှပခမ်းနားပြီး မထားရက်အောင်အတင့်ရဲလှတဲ့ အဆန်းပြားဆုံးသဘာဝရတနာလေး လူသားရဲ့ထူးကဲဖြစ်စဉ်တွေမှာ ယဉ်ကျေးမှုအမြင့်ဆုံးထိနွယ်တက်လာတဲ့ အနုပညာ ကနုတ်တန်းဆာလေး ရှုတိုင်းယဉ် မြင်တိုင်းလွမ်း နမ်းတိုင်းမွှေးနေမယ့်ပန်းရိုင်းကလေး ပန်းဆိုတာကြွေတတ်တဲ့သဘောရှိသတဲ့ ကိုယ်က ပန်းကို ကြွေခဲ့တယ်။ ။ #ဝိုင်ချို (30-10-17)
စာဘူးတောင်းငှက်ငယ် အတုယူဖွယ်
လေဒဏ်လည်းဆင့် ၊ မုန်တိုင်းပင့်နှင့် မိုးသင့်အစုံ ၊ လာခဲ့ကြုံသော် လုံခြုံ ပေး ငှ ၊ သိုက်ဆောက်မှ ဟု သူ က အသိ ၊ သ တိ ရှိ ။ မြက်များ ရစ် တပ် ၊ နှုတ်ကြားညှပ်၍ သေသပ်လှစွာ ၊ ကြိုးစားရှာ လေမှာ ပျံ ရင်း ၊ သယ်ယူခြင်း မပျင်းမကြောက် ၊ သိုက်အုံဆောက် ။ လေဝှေ့အတိုက် ၊ သူမငိုက်ပေ အသိုက်ဆောက်ရှာ ၊ ဗိသုကာဖြင့် သူမှာစွမ်းအား ၊ ရှိစိတ်ထားနှင့် မနား လုံ့လ ၊ တွေ့မြင်ရ ။ သြော် — စာဘူးတောင်းငှက် တောင်ပံ […]
မိုးရာသီအကြောင်းများ
မနက်ငါးနာရီခွဲတော့ နေ့စဉ်မြည်နေကျနာရီအလမ်းက ထမြည်တယ်။ လူက အိပ်ယာထဲ ကရုန်းမထွက်ချင်သေးဘူး။ အမှန်တော့ နာရီအလမ်းမမြည်ခင်ကတည်းက နိုးနေတာဖြစ် ပေမယ့် အိမ်အမိုးပေါ်တဖြောက်ဖြောက်မြည်သံပေးပြီး ရွာနေတဲ့မိုးကြောင့် အိပ်ယာကမ ထေသးဘဲ စောင်ပါးပါးလေးအောက်မှာ စည်းစိမ်ရစ်ပြီးကွေးနေခြင်းသာဖြစ်တယ်။ နောက် တစ်ကြိမ်နာရီအလမ်းထပ်မြည်မှ အိပ်ယာထဲကလူးလဲထလိုက်တယ်။ မျက်နှာသစ်ပြီး ရပ်ကွက်ဈေးထဲထွက်ခဲ့တယ်။ ထီးကိုယ်စီနဲ့ ဈေးဝယ်လာသူတွေကိုကြည့်ရတာ စိတ်မှာ ရွှဲရွှဲစိုသွားတယ်။ ဈေးသည်တွေကတော့ မိုးရေနဲ့အသားကျနေတဲ့ပုံပဲ။ မိုးကြောင့် ရောင်းရေးဝယ်တာအဆင်မပြေဘူးလို့ ပြောဆိုနေသံတွေက ရပ်ကွက်ဈေးသေးသေးလေးရဲ့ ဗွက်တစီစီလမ်းကျဉ်းလေးတွေပေါ် ပြန့်ကျဲနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အတိုအထွာဝယ်စရာရှိတာလေးတွေဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ မိုးစိုစိုလမ်းတွေပေါ်ကြာကြာမနေရဲဘူး။ ခုတေလာ လူကတချောင်ချောင်ဖြစ်နေတာကများ တယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ မိုးရွာပြီဆိုတာနဲ့ ‘ မိုးရွာရင် မိုးရေချိုးမယ်၊ မေမေလာရင် နို့စို့မယ်၊ ဖေဖေလာရင် အုန်းသီးခွဲစားမယ် ‘ သီချင်းကိုအော်ပြီး မိုးရွာထဲပြေးလွှားဆော့ကစားခဲ့တာ မှတ်မိတယ်။ ကလေးဘဝတုန်းက မိုးရေထဲဘယ်လောက်နေနေ၊ […]
မြစ်တစ်စင်း၏တန်ဘိုး
ပရွတ်၊ မေငးစု၊ ရေစို၊ ကသပေါင်း ဒီဝေါဟာရတွေက ကျေးရွာတွေရဲ့အမည်နာမတွေဖြစ်တယ်။ နာမည်တွေက ခပ်ဆန်းဆန်းပဲ။ ကိုယ်နဲပက်သက်ဆက်စပ်တဲ့ရွာတွေလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်နေ့က စာရေးဆရာတစ်ယောက် ဖုန်းဆက်တယ်။ သူလှိုင်သာယာဘက်သွားစရာရှိတယ် လိုက်ဦးမလားတဲ့။ လူရောစိတ်ပါ မအီမသာဖြစ်နေတာက တကြောင်း အားနေတာကတကြောင်းကြောင့် လိုက်မယ်လို့ ပြောဖြစ်လိုက်တယ်။ တကယ်သွားတော့ လှိုင်သာယာ ကိုလွန်ပြီး အပေါ်မှာပြောခဲ့တဲ့ ရွာတွေအထိရောက်သွားတယ်။ သြားရတဲ့ခရီး ကလည်းမနည်းဘူး။ အသင်းတိုက်ကနေ စံပြဈေး။ စံပြဈေးကနေ လှိုင်သာယာမီးခွက်ဈေး။ မီးခွက်ဈေးကတဆင့် ပန်တိုင်ကို သြားတဲ့ YBS -၅၂ စီးရတယ်။ မငေးစုမှာဆင်းပြီး ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီနဲ့ ကက်သပေါင်းကိုသွားရတယ်။ ဆိုင်ကယ်ကယ်ရီသမားကပြောတယ်။ မေငးစု၊ ရေစိုနဲ့ကက်သပေါင်းက မြို့နယ်ချင်းမတူဘူး။ မငေးစုနဲ့ ရေစိုက ပန်းလှိုင်မြစ်ရဲ့ ဒီဘက်ခြမ်း ထန်းတစ်ပင်မြို့နယ်ဖြစ်တယ်။ ကက်သပေါင်းက ပန်းလှိုင်မြစ်ရဲ့ဟိုဘက်ခြမ်း တွံတေးမြို့နယ်ဖြစ်တယ်လို့ဆိုတယ်။ မြစ်ဆို တဲ့စကားလုံးက […]
ရှေးရှေးတုန်းက စကားဝါ
အရိပ်စိမ်းစိမ်းမွာ အေးမြနေတဲ့တောင်တန်းက မွှေးတယ် လမ်းကြုံရင် ဝင်ခဲ့ပါဆိုလို့ လမ်းမကြုံနိုင်တဲ့ငါ့မွာ ငေးရုံသာငေးနေရ အေဝးက အတိတ်ဘုံမွာ အဆွေးပန်းတွေ ဝေနေမလား ဘုရားစင်ထက် အလုံပိတ္ခံထားရတဲ့ ပုလင်းထဲက စကားဝါတွေ တောင်ကို ပြန်ရဖို့ ဝေးခဲ့ပါတယ် ။ ။ ခိုင်သွေးကို 12: 20 AM Jun. 29. 2019
ဖုန်းဆိုး၀န်းကျင်
မော့ကြည့်မိလိုက်သော ကောင်းကင်သည် ခါတိုင်းလို အပြာရောင် မဟုတ်ချေ။ နီညိုရောင် လွှမ်းနေသည့် ကောင်းကင်ကို အံ့သြစွာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ဘယ်လိုဖြစ်တာပါလိမ့်။ ထို့အပြင် ကောင်းကင်ကို ကြည့်ရသည်မှာ ခါတိုင်းကဲ့သို့ ကြည်လင် လွတ်လပ်မှုကို မခံစားရပါ။ ကောင်းကင်ဟူသည် လွတ်လပ်မှု၏ သေင်္ကတ မဟုတ်လား။ အခုတော့ ကောင်းကင်ကို ကြည့်ရသည်မှာ မွန်းကျပ် ပိတ်လှောင်နေသကဲ့သို့ပင်။ ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း အသတ်ရှူပင် မ၀သလို ခံစားနေရသည်။ ထိုအချိန်မျိုးမှာ လေပြည်လေညင်းကို တောင့်တမိသည်။ သို့သော် လေပြည် လေညင်းအစား စိမ်းရွှေရွှေ အနံ့ပါသည့် လေကိုသာ ရှူရှိုက်လိုက်ရသည်။ အားပါးပါး ဆိုးရွားလိုက်တဲ့ အနံ့ပါလား။ ယခင်ကဆိုလျှင် ကောင်းကင်ကို ငေးကြည့်လေတိုင်း ငှက်တစ်အုပ် ဖြစ်ဖြစ် ငှက်တစ်ကောင်တလေ ဖြစ်ဖြစ် အတောင်ဖြန့်ကာ အသာအယာ ပျံသန်းသွားသည်ကို […]
အပြောတွေလျှော့ပြီး လက်တွေ့လုပ်ကြမယ်
ကာတွန်း-အဲမုခ