ကျွန်တော်တို့ငယ်ငယ်ကတော့ ရွာအရှေ့ဘက်ကိုထွက်လိုက်လျှင် တောတန်းကလေးကို တန်းရောက်တတ်သည်။ တောတန်းကလေးထဲမှာ ရုံးပင်ကြီးတွေ၊ ကြို့ပင်ကြီးတွေ၊ ဟင်းခုတ်ပွင့်ပင်တွေ စသဖြင့် အပင်ကြီးတွေတော်တော်အမျိုးစုံအောင်ရှိတတ်သည်။ တောတန်းထဲတွင် ဝါးရုံပင်တွေကလည်းပေါလှသည်။ ထိုတောတန်းထဲကိုသွားပြီး ကျွန်တော်တို့ ကလေးတသိုက် မှိုရှာ၊မြစ်ချိုး၊ မာလာဖူးချိုးခဲ့ကြရသည်။ ကျေးငှက်တွေက အပင်ကြီးတွေပေါ်မှာတေးသီလျက်။ ရှဥ့်ကလေးတွေက ဝါးရုံကိုင်းတွေပေါ်မှာပြေးပြီး တစ်ကိုင်းကနေတစ်ကိုင်းခုန်ကူးနေကြသည်ကို အတိုင်းသားတွေ့မြင်နေကြရသည်။ ထိုတောတန်းသည် ကျွန်တော်တို့ကလေးတသိုက်၏ ကျင်လည်ကျက်စားရာ အားကစားကွင်းပမာဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ရွာတောင်ဘက်တွင် ငှက်ပျောပင်တွေရာချီရှိသည့် ငှာက်ပျောဥယျာဥ်ကြီးရှိသေးသည်။ ထိုငှက်ပျောဥယျာဥ်ကြီးကို ကျွန်တို့ရွာတောင်ဘက်ရှိရွာက ရွာသားတစ်ယောက်ကပိုင်သည်။ ထိုငှက်ပျောဥယျာဥ်ကြီးသည်လည်း ကျွန်တော်တို့၏ တူတူပုန်းကစားရာ ကစားကွင်းပင်ဖြစ်သည်။ ငှက်ပျောဥယျာဥ်ကကျယ်တော့ အဖွဲ့အလိုက်တူတူပုန်းတမ်းကစားခဲ့ရသည်။ ကစားလို့အားရပြီဆိုလျှင် ငှက်ပျောဥယျာဥ်ထဲတွင် ပိုင်ရှင်မသိအောင် ငှက်ပျောခိုင်ကိုခုတ်ပြီး ငှက်ပျောပင်တပင်၏ ခြေရင်းမှာဖွက်ထားသည့် ငှက်ပျောခိုင်ကိုဖော်ကာ ဝေမျှစားသောက်ပြန်ခဲ့ကြသည်။ ငှက်ပျောတောကပြန်ခဲ့လျှင် ကျွန်တော်တို့ခရီးစဥ်မှာမပြီးသေးပါ။ ရွာအနောက်ဘက်မြစ်ထဲသို့ချီတက်ကြပါသည်။ မြစ်ထဲက ရှဥ်းတောမှာ ပုဇွန်ဆိတ်ဖမ်းကြသည်။ ဝါးလုံးတွေကိုအပိုင်းပိုင်းဖြတ်ပြီး မြစ်ထဲကိုလွှင့်ထားသည့် […]